Jak znaleźć partnera? część 2

Pora na drugą część poradnika!

Wyszliśmy już z domu, jesteśmy pełni energii i entuzjazmu, chcemy poznawać nowych ludzi.
To super!
Ale pytanie co dalej?

Przede wszystkim nie szukajmy na siłę. Nie ma sensu próbować się spotykać z kimś kto totalnie nas nie kręci. Nie ma chemii, nie ma uczuć = nie ma sensu.

Ale jednak coś jest na rzeczy, poznajemy kogoś - nasz obiekt. I co dalej? Jak zwrócić na siebie jego uwagę?

Można ostentacyjnie na niego wpaść lub upuścić książki na korytarzu. Tylko nie zawsze chcemy żeby uznał nas na starcie za straszną niezdarę, prawda?

Opcji jest dużo i jak już chyba wspominałam każdy przypadek to kwestia bardzo indywidualna.

Czasami po prostu wystarczy mieć dużo szczęścia:

Wykład

Przykładowo na wykładzie miejsce koło obiektu jest wolne. Super okazja prawda? Głupio by było nie wykorzystać. Siadamy i staramy zachowywać się naturalnie (wiem, czasem to mega trudne).

I zaczynamy rozmowę. Czasem może to być jakiś żartobliwy komentarz do treści zajęć, czasem nawet niewinna prośba "Ojej, jaki był trzeci punkt? Nie zdążyłam/zdążyłem zapisać".
A jeśli jesteśmy na siłach i widzimy, że obiekt jest zainteresowany treścią wykładu można zawsze spróbować zacząć dyskusję. Ewentualnie jeśli nie chcemy przerywać można zrobić to na koniec, ale nie wiadomo nigdy czy będziemy mieć czas.

W rozmowie z obiektem, ale też z każdą inną osobą trzeba starać się wypośrodkować pytania i mówienie o sobie. Nie chcemy przecież żeby się czuł przesłuchiwany albo żeby uznał nas za zapatrzonych w siebie narcyzów.

Ale cóż, czas mija, temat zaczerpnięty z wykładu się kończy. Co można wtedy zrobić?
Przykładowy dialog:

My: Poszłabym na kawę, taki senny dzień dzisiaj
Obiekt: Och ja też, kawa mi dobrze zrobi
My: To co? Idziemy?

Opcja idealna, obiekt się zgadza, idziemy na kawę i jest super (albo nie).
Jeśli się będzie wykręcać to rzucamy: "Spoko, to idę sama/sam." Uśmiechamy się i zamiast na kawę idziemy się upić z rozpaczy.

Na imprezie 

Poznajemy kogoś, serduszko bije nam nieco mocniej, więc trzeba się wziąć do roboty. I tutaj najlepiej po prostu rozmawiać i przede wszystkim żartować lub śmiać się z żartów. Wszyscy kochają ludzi z poczuciem humoru. Warto też często zwracać się bezpośrednio do tej osoby, uśmiechać się, a nawet delikatnie dotykać/poklepywać (ale błagam DELIKATNIE). Chodzi o subtelny, nienachalny dotyk, taki którego ta osoba nawet nie zauważy, ale jej podświadomość zarejestruje. I czekać na rozwój wydarzeń. Jeśli widzimy, że nie ma jakiejkolwiek reakcji lub odzewu, albo odczujemy wyraźny sprzeciw to pora się wycofać. Nie chcemy być przecież nachalni.

Pomocy!

Dobrą metodą jest proszenie kogoś o pomoc. 

W tym wypadku wydaje się, że dziewczynom jest łatwiej bo przecież jesteśmy mało silne i często niskie, a zamknięte słoiki i wysokie półki są naszym największym wrogiem (luzik, wiem, że to stereotyp, ale jednak często się sprawdza). Wtedy machamy rzęsami, uśmiechamy się i prosimy obiekt o pomoc. 

Można też się zgubić i zapytać o drogę. A jeśli mamy dość odwagi można przy okazji skomentować uśmiech lub oczy osoby pytanej. Niby przypadkiem, ze szczerego serca, bez oczekiwania czegokolwiek więcej. 

Można też samemu zaproponować pomoc. Na przykład kiedy jesteśmy wysokim mężczyzną i widzimy jak niska dziewczyna próbuje doskoczyć do musli z najwyższej półki. Jeśli warknie, że mamy się odczepić to nie warto próbować dalej. Nie tylko dlatego, że się nie uda, ale czy chcielibyśmy mieć taką niemiłą partnerkę?

Wiele możliwości

Jak już wspominałam każda sytuacja jest inna, podobnie jak osoby biorące w niej udział. Nie da się zrobić uniwersalnego poradnika dla każdego. 

Można jednak zrobić listę uniwersalnych rzeczy z których warto skorzystać, kiedy poznajemy kogoś kto nam się podoba;

• uśmiech - podstawa każdej relacji i znajomości, chyba nie muszę tego tłumaczyć
• rozmowa - ciężko poznać kogoś i zaprezentować siebie bez nawiązywania kontaktu
• kontakt wzrokowy - dużo łatwiej nawiązać relacje patrząc sobie w oczy
• zainteresowanie drugą osobą - "jak ci poszedł ostatni egzamin?"; "super sweter, pasuje ci bardzo";
• wspólne zainteresowania - kiedy widzimy kogoś w koszulce naszego ulubionego zespołu to doskonała sytuacja dla nawiązania kontaktu

I jedna podstawowa zasada: próbujemy poznać "stan cywilny", czyli po prostu czy nasz obiekt przypadkiem nie jest już w związku.

Każdy może mieć swoje własne zdanie na ten temat, jednak osoba zajęta to osoba zajęta i tyle. Koniec. Nie ma, że chłopak/dziewczyna to nie ściana. Zajętych nie ruszamy i taka jest moja opinia.

Cóż, to by było dzisiaj na tyle. Jeśli macie pomysł na jaki temat napisać następny post to zachęcam do pisania komentarzy. 

I oczywiście do polubienia mojego fanpage na facebooku: LIKE ME! 

Jak znaleźć partnera? część 1

Wszyscy wokół nas mają partnerów, koleżanki chwalą się pierścionkami zaręczynowymi, a dalsi znajomi wrzucają zdjęcia swoich dzieci na facebooka. Ponadto w skrzynce czeka na nas sterta zaproszeń na śluby i wesela.

A my wciąż sami!

Chociaż niektórym to nie przeszkadza i świadomie wybierają życie w pojedynkę, to jednak wiele osób zadaje sobie te dwa pytania:

Co ze mną jest nie tak?
Co robię źle?

I kiedy postanawiamy w końcu odnaleźć miłość swojego życia okazuje się, że mimo naszych szeroko otwartych drzwi, żaden książę, ani księżniczka nie chce przez nie wejść.

Podstawowe błędy

Musimy się zastanowić czy nie popełniamy kilku błędów np.:

1. Siedzimy w domu zamartwiając się dlaczego jesteśmy sami.
2. Szukamy obsesyjnie partnera rzucając się każdemu potencjalnemu na szyję przy pierwszym poznaniu.
3. Udajemy niedostępnych tak perfekcyjnie, że wszyscy nam w to wierzą.
4. Mamy zbyt wysokie ambicje.
5. Jesteśmy najzwyczajniej w świecie ślepi i nie widzimy, że miłość kwitnie wokół nas. 

To teraz pora odpowiedzieć jak rozwiązać te podstawowe problemy.

Po pierwsze: wyjść z domu! Miłość Twojego życia (raczej!) nie pojawi się w Twoich drzwiach jak to bywa na komediach romantycznych. Niestety życie to nie film i takie cudowne sytuacje zdarzają się tylko na szklanym ekranie. Oczywiście, zdarzają się wyjątki, ale raczej nie ma sensu na to liczyć.

Wyjść, ale dokąd?

Wiadomo też, że idąc do koleżanki na przeciwko raczej mamy małe szanse aby kogoś poznać (no chyba, że ma przystojnego brata!). Lepiej wyjść do klubu, pubu, na jakąś większą imprezę lub nawet na spacer do parku. 

Zwłaszcza jeśli mamy psa! Wiadomo przecież, że właściciele czworonogów dogadują się najlepiej. (Tutaj warto przypomnieć sobie genialną scenę ze 101 dalmatyńczyków Disneya)

Uczelnia, miejsce pracy, szkoła, a nawet sklep spożywczy mogą okazać się doskonałymi miejscami na poznanie swojej miłości.

Trzeba tylko mieć otwarte szeroko oczy i ochotę na nawiązywanie nowych znajomości. 

Ale pamiętajmy: 

Nie idziemy kupować bułek z nadzieją na poznanie partnera życiowego! 
Takie rzeczy dzieją się przy okazji. Może się okazać, że poznany przy półce z jogurtami mężczyzna nie będzie naszą miłością, ale np. ekspertem od komputerów, który będzie nas ratować kiedy po raz kolejny wylejemy kawę na naszego laptopa z jabłuszkiem.

Kiedy poznajemy jakiegoś człowieka lepiej nie zakładać, że będzie to romans jak z harlekina, tylko trzymać się zasady, że warto poznawać nowych ludzi.

Bo nawet jeśli nie będziemy zainteresowane okularnikiem z działu warzywnego, to może się okazać, że ma on bardzo przystojnego (i samotnego!) kolegę.

Tak więc: ruszcie się od komputerów, wyciągnijcie nosy ze smartfonów i idźcie poznawać ludzi!!! Bo nigdy nie wiecie co taka znajomość może przynieść :)

W następnych postach powiem odpowiem na kolejne pytania z cyklu: dlaczego jestem sam (lub sama)

Buziaki! 

Dzień dobry :)

Cześć :)
Nazywam się Ka. Dlatego, że od tych dwóch liter zaczyna się moje imię.
Również dlatego, że "ka" w mitologii egipskiej to duch opiekuńczy każdego człowieka, odpowiednik chrześcijańskiej duszy.

Jestem doradcą rodzinnym, interesuję się problematyką konfliktów małżeńskich, problemów partnerskich, ale przede wszystkim tym jak takie nieprzyjemne sytuacje rozwiązywać. Chcę się podzielić z wami wiedzą na temat tego jak stworzyć dobry związek na gruncie emocjonalnym, psychicznym oraz seksualnym.
Jednak jak wiadomo nasze życie często nie jest usłane różami, dlatego odpowiem też na wiele pytań dotyczących nieszczęśliwej miłości, rozstań i problemów rodzinnych.

Postanowiłam zacząć pisać tego bloga z trzech powodów:

1. od zawsze robiłam za doradcę i wsparcie dla znajomych osób, nieskromnie muszę przyznać, że okazywało się iż moje rady były słuszne, ale też często dość szczere i bezpośrednie.
2. planuję w przyszłości zająć się terapią seksuologiczną i partnerską, dlatego ten blog bardzo mi pomoże w nabyciu niezbędnej praktyki w pomaganiu ludziom 
3. strasznie lubię pomagać ludziom i radzić im w różnych problemach, czuję się wtedy w 100% spełniona

Chciałabym stworzyć na tym blogu dwa moduły: 

1. Pierwszy na którym mi najbardziej zależy to odpowiedzi na wasze listy z problemami
2. Drugi to dzielenie się wiedzą na tematy o których coś tam wiem :)

Ale wracając do listów... Jeśli masz jakiś problem, coś Cię trapi, czy to nieszczęśliwa miłość czy drobny szczegół, który niepokoi Cię w Twoim związku to napisz do mnie na maila: poradnikka@gmail.com lub po prostu zapytaj w komentarzu :) 

Na wszystkie pytania odpowiem i wszystkie problemy spróbuję rozwiązać na łamach mojego bloga Oczywiście nie ujawniając danych moich czytelników! Każdy z was może liczyć na anonimowość. Chciałabym tylko znać waszą płeć i wiek, aby móc się odnieść do każdego problemu w odpowiedniej kategorii.

Cóż więcej pisać, miło mi Was poznać i mam nadzieję, że stanę się waszym "Ka" - duchowym pomocnikiem ;)